przez W tym wichrze, nawałnicy przerażeni marynarze rzucili wszystko w odmęt. Pusty statek skierowali ku brzegom — na ocalenie. Lepiej nie znaleźć się w podobnym sztormie, nie myśleć ani na szerokich wodach, nie wyrzucać poza burtę ładunku.

„Szron starożytnego marynarza” Samuela Taylora Coleridge'a (1798) to przypowieść domagająca się szacunku dla stworzeń Bożych, wszystkich stworzeń wielkich i małych, a także dla imperatywu narratora, pilności poety, potrzeby nawiązania kontaktu z publicznością. Rozpoczyna się najdłuższy wiersz Coleridge'a:

Komentarz: W tym wierszu Jorge Luis Borges mówi o miłości jako o czymś szokującym i pięknym; opisuje to i podkreśla, jak to jest widzieć: tak, jakby to był zawsze pierwszy raz. Odnosi się również do niej jako do czegoś, co było przed wszystkim innym, przed wszechświatem i kosmosem.

fifty one. „Poczułam rozległość i głębię oceanu okrywającego cały ziemski glob, od czasów, gdy miliardy lat temu zrodziło się w nim życie, poprzez wszystkie przemijające egzystencje i śmierci, niekończące się fale pływającej rozkoszy i ciche straty wspaniałych stworzeń z płetwami i łuskami, mackami i skrzydłami, kolorowych i przezroczystych, małych i ogromnych, przychodzących i odchodzących. Ocean widział już wszystko.” Sally Andrews

Czytaj Więcej Ciernisty las: charakterystyka, flora, fauna, klimat Styczeń 2025 Plik la cierniowy Jet to formacja roślinna o tropikalnym lub uchym środowiku ubtropikalnym, zdominowanym przez drzewa z cierniami. ą to lay o mało złożonej trukturze z otwartym i nikim baldachimem ora...

sixty six. „To jest szczególnie odpowiednie, że rozpoczynamy tą kampanię pierwszego dnia akcji corocznego międzynarodowego czyszczenia wybrzeża… Porządki na plaży są tym, co każdy z nas może zrobić każdego dnia w roku.

przez Odchodzisz ode mnie jak lato. I powracasz do mnie jak lato. Wjeżdżasz nagle na rynek (Opel Raiły 1900 o mocy 102 KM) Ostatni raz ty.

Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie piękny wiersz o morzu z regulaminem wybranej księgarni.

Niebotyczne szczyty napełniają serca ludzkie zarazem spokojem i lękiem. W słoneczne dni można odnaleźć w nich ciszę i odpoczynek. Góry kryją także w sobie śmiertelne niebezpieczeństwo. Z tego względu obcowanie z nimi nastraja człowieka do zadumy i refleksji. Pozwalają one doświadczyć nieopisanego piękna przyrody, jej siły i rządzących nią praw. Są przestrzenią dla doświadczenia własnej kruchości, ale też cudu istnienia.

Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy Ducha, Aż się rozpadnie w proch i w pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy … Przeczytaj wiersz

54. „Nie mógłbym wyobrazić sobie życia w stanie, który nie ma dostępu do oceanu. To jest jak gigantyczny przycisk reset. Możesz podejść do miejsca gdzie kończy się ląd, zobaczyć nieskończoność i poczuć się odnowiony.” – Avery Sawyer

Wiersze o górach bardzo często opisują krajobraz w różnych zmieniających się aspektach. Leopold Employees w utworze "Noc księżycowa w górach” spogląda na góry z perspektywy wszechświata. Sytuuje je "w hełmie nieba pod Drogi Mlecznej pióropuszem”. Z kolei Maria Pawlikowska-Jasnorzewska opisuje z pozoru ciche i niemalże śpiące śnieżne szczyty.

przez Kie­dy już wszyst­kie ko­bie­ty z trans­por­tu ogo­lo­no czte­rech ro­bot­ni­ków mio­tła­mi zro­bio­ny­mi z lipy za­mia­ta­ło i gro­ma­dzi­ło wło­sy Pod czy­sty­mi szy­ba­mi leżą sztyw­ne wło­sy udu­szo­nych w ko­mo­rach ga­zo­wych w tych wło­sach są szpil­ki i ko­ścia­ne grze­bie­nie Nie prze­świe­tla ich świa­tło nie roz­dzie­la wiatr nie do­ty­ka ich dłoń ani deszcz ani usta W wiel­kich skrzy­niach kłę­bią się … Przeczytaj wiersz

Ktokolwiek na niego patrzy, widzi to po raz pierwszy, zawsze Z zaskoczeniem to wszystko podstawowy urlop, piękny